از کتیبه‌ها تا قلب مردم
تاریخ انتشار: ۱ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۲۸۹۷۵۹
هیجان شعرخوانی آغاسی، عواطف شعرهای محتشم کاشانی و کتاب‌های محمدکاظم کاظمی کمک کرد تا شعر بخشی از زندگی او بشود. به سخنوری و نقل احادیث و روایات بسنده نکرد و علاقه دوران کودکی‌اش که شعر گفتن بود را در خود پرورش داد. حجت‌الاسلام والمسلمین علی مقدم این روزها و در ایام محرم، یا مروری بر شعرهای قبلی‌اش دارد و یا شعرهای آیینی جدیدش را برای محرم می‌نویسد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
فعالیت ادبیاتی همزمان با طلبگی
من در سال ۱۳۷۱ در روستای خیرآباد تربت‌جام به دنیا آمدم. پیش از پایان دوران دبستان با خانواده‌ام برای زندگی به شهر امام رضا(ع) یعنی مشهد آمدیم. از همان اوایل شروع دوران طلبگی سراغ شعر و فعالیت ادبی رفتم. اما تقریباً ۶ سال است به صورت تخصصی این حوزه را دنبال می‌کنم. انجمن ادبی مطلع را با جمعی از علاقه‌مندان راه‌اندازی کردم که حدود سه سال است به صورت مستقل و مردمی با رویکرد شعر آیینی و ولایی فعالیت می‌کند. در کنار این فعالیت‌ها حدود سه سال است برای جمعی از طلاب، متونی مانند مثنوی معنوی مولانا، گلستان سعدی و دیوان حافظ هم تدریس می‌کنم.
علاقه به شعر و ادبیات از همان دوران کودکی در من وجود داشت. آشنایی با اشعار مرحوم محمدرضا آغاسی من را به این حوزه بیشتر علاقه‌مند کرد. ایشان اشعار آیینی بسیار زیبایی داشت و اجرای پرهیجان و جذابی که داشت من را بیشتر از همیشه شیفته این سبک از ادبیات کرد. نوجوان که بودم صوت‌های شعرخوانی ایشان را جمع‌آوری کرده بودم و گوش می‌دادم و تعداد زیادی از اشعار ایشان را حفظ کرده بودم. همین موضوع سبب شد سراغ شعر آیینی و اشعار مرتبط با اهل بیت(ع) بروم.
نخستین شعر آیینی که سرودم برای امیرالمؤمنین علی(ع) بود. یکی از علت‌هایی که به سمت سرودن شعر آیینی رفتم، عشق به ایشان بود چون همیشه دوست داشتم در مدح ایشان شعر بسرایم.
آشنایی ما ایرانیان با محتشم از کودکی است
محتشم کاشانی یکی از معروف‌ترین شاعرانی است که در حوزه عاشورایی با شعر او آشنا هستیم. شاید بتوان گفت آشنایی همه ما با محتشم ترکیب‌بند معروف او است که در مرثیه حضرت اباعبدالله(ع) سروده و روی بسیاری از کتیبه‌ها و پرچم‌ها در مساجد و هیئت‌های عزاداری نقش بسته است. از کودکی در ذهن همه ما این بیت حک شده است: «باز این چه شورش است که در خلق عالم است/ باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است» آشنایی من با محتشم مانند همه ما ایرانیان از زمانی است که با هیئت و عزاداری امام حسین(ع) آشنا شدیم.
تأثیرگذاری محتشم بر همه شاعران آیینی پس از خود
شاعر بزرگی که از او صحبت می‌کنیم، فقط یک ترکیب‌بند و یا شعر از خود به جای نگذاشته بلکه او شاعران آیینی پس از خود را هم تحت تأثیر قرار داده و سبب رشد شعر آیینی به خصوص مرثیه حضرت اباعبدالله الحسین(ع) شده است. بعضی بیشتر و بعضی کمتر از او تأثیر پذیرفته‌اند اما او یکی از تأثیرگذارترین شاعران در شعر آیینی و مرثیه اباعبدالله(ع) بوده است.
طبیعتاً اشعار او بر من هم که مشق شعر می‌کنم بی‌تأثیر نبوده اما نکته مهم این است که ما باید مرز تأثیر و تقلید را حفظ کنیم. تأثیرپذیری از شاعران کار بسیار خوبی است اما این تأثیرپذیری نباید به مرز تقلید برسد چون در تقلید، هنر وجود ندارد و هنر جایی است که از گذشتگان خود اثر مثبت را بپذیریم اما اثر جدیدی تولید کنیم. اثری که تکامل یافته کار گذشتگان باشد. در مورد محتشم هم همین طور است و نگاه ما باید به او معتدل باشد. درست است شعری که او در وصف امام حسین(ع) سروده بسیار قوی است اما ممکن است با نقطه ضعف‌هایی هم همراه باشد که باید دقت کنیم در شعر ما وجود نداشته باشد.
تأثیر شعر محتشم در جذب جامعه به موضوع کربلا
ترکیب‌بند جناب محتشم برای امام حسین(ع) متفاوت‌ترین شعر این شاعر به نظر من می‌آید؛ چرا که زبان فاخری در شعر به کار گرفته شده و مضامین هم، خوب و ارزشمند است. از طرفی شعر، عواطف خاصی با خود دارد. علاوه بر این‌ها من احساس می‌کنم، جای گرفتن این شعر روی کتیبه‌ها و نفوذ آن به قلب شیعه می‌تواند اسرار باطنی هم داشته باشد که از درک ما اهل نظر فراتر است. کم‌نظیر بودن ترکیب‌بند محتشم کاشانی از این جهت است که پس از او شاعرانی سعی کرده‌اند در ادامه این ترکیب‌بند امام حسینی، شعری بیاورند اما هیچ وقت نتیجه به این کیفیت و ماندگاری، حاصل نشده است. منبع: روزنامه قدس
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: شاعر آیینی شاعر آئینی کشور کتیبه شعر آیینی ترکیب بند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۲۸۹۷۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا می شناسیدش؟
آیت الله سید مهدی امام جمارانی، و تو چه دانی او کیست؟
عالمی فرهیخته و دانا
سیدی جلیل و فروتن
جلوه ای از خلق خوش محمدی
با سابقه ای طولانی در خدمتگزاری برای عامه مردم
مورد احترام همه جناح ها
میزبان امام خمینی (ره)
کسی که خانه شخصی خود را در جماران برای سکونت امام خمینی در اختیار قرار داد
خانه ای که قبل از انقلاب مأمن انقلابیون بود
و حسینیه ای را که جد او بانی اش بود محل ملاقات های عمومی امام خمینی کرد.
با این همه سوابق نسل جدید او را نمی شناسد و حق دارد
چون بیش از پانزده سال است در صدا و سیما نه نامی از او برده می شود و نه تصویری
ضد انقلاب هم که از او خوشش نمی آید تا او را معرفی کند
پس جوان بیست ساله ایرانی از کجا او را شناخته باشد؟
چه می گویم، اصلا در این روزگار چه نیازی به شناخت چنین افرادی هست؟
امثال پناهیان و صدیقی کافی هستند تا شب و روز، شام و سحر، جمعه و غیر جمعه همه شبکه های صدا و سیما دربست در اختیار آنان باشد تا هرگونه اراده می کنند راجع به پیامبر و اسلام و امام زمان سخن بگویند و دین پاک و خالص مردم را دستکاری کنند.
زمانه عجیبی است، سید مهدی امام جمارانی که از باب « اهل البیت ادری بما فی البیت» صدها خاطره شنیدنی و آموزنده از مصاحبت با امام خمینی در سینه دارد باید سکوت کند و مردم نباید در مناسبتها و سالگردهای رحلت امام و یا پیروزی انقلاب راجع به شخصیت و دیدگاه های امام از او بشنوند. بلکه شخصیت امام خمینی را در صدا و سیما از زبان کسانی باید آموخت که در تمام عمرحتی یک جلسه با امام همصحبت نبوده اند. چرا؟ پاسخ روشن است، تا امام را آن گونه معرفی کنند که در مسیر تحقق اهداف شان مفید و کارساز باشد و برای نسلی که باید برای اهداف خاص تربیت شوند کاربرد داشته باشد. امامی خشن، گوشت تلخ، وجودش پر از خشم مقدس نسبت به ملتهای جهان حتی به مردم خودش.
ولی امام جمارانی که از نزدیک شاهد رفتار و سیره امام بوده روایتهایی کاملا متفاوت دارد. یک بار ایشان برای ما نقل می کرد در ملاقاتهای پاریس یک روز دختر خانمی حدود بیست ساله با روسری و لباسی که نوعا ما اینگونه افراد را بد حجاب می نامیم از میان جمع برخاست و دو سؤال و تقاضا کرد. اول اینکه مشخص فرمایید مقصودتان از حجاب چیست؟ پاسخ امام خمینی یک جمله کوتاه بود فرمود همین که شما دارید. تقاضای دوم این بود که من مایلم با شما ازدواج کنم. با این سؤال عجیب توجه حاضران به چهره امام جلب شد که به عنوان یک مرجع تقلید و رهبر یک انقلاب بزرگ چه برخوردی خواهد داشت. امام با خنده ملیحی فرمودند پس خانم چی (امام همسرشان را همیشه با کلمه«خانم» خطاب می کردند) آن دختر بیست ساله گفت من در خدمت خانم خواهم بود. امام در میان خنده حضار فرمودند نه، ولی من دعا می کنم که یک همسر خوب و مورد پسند نصیبتان شود.
رفتار امام خمینی، بنیانگذار انقلاب اسلامی کجا و برخوردهای کسانی که امروز به نام اسلام و انقلاب و امام و شهیدان با مردم دارند کجا!
آری بیان اینگونه وقایع از سیره امام خمینی، از نگاه فرهنگی حاکم بر جامعه امروز، بدآموزی دارد و نباید مطرح شود.
اما چند روز پیش سعادت یار شد و به همراه دو تن از دوستان شفیق به زیارت آقای امام جمارانی نایل شدم.
محضرش شیرین و جذاب و سخنانش مثل همیشه دلنشین و سودمند بود
حسرت خوردم چرا باید جامعه از چنین شخصیتهایی محروم باشد
چرا نزدیکترین یاران امام باید یا محصور، یا محبوس، یا ممنوع التصویر و یا منزوی باشند؟
بگذریم، اگر خداوند توفیقی را بر این قلم عنایت کند زوایای ناشناخته ای را از راز انزوای یاران نزدیک امام خواهد نوشت. والسلام
محمدعلی خسروی
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»